In de rijke Deense folkscene van deze dagen, speelt violiste en componiste Kristine Heebøll ongetwijfeld een belangrijke rol, al zal zijzelf wellicht de laatste zijn om zoiets te beweren. Wij hier kennen haar vooral van haar samenwerking met Timo Alakotila op de plaat “Pernambuk” van een viertal jaar geleden, maar hoe het ook zij, ze was enigszins profetisch bezig toen zij, in 1993 al, begon te schrijven aan de melodieën die vandaag op deze plaat staan.

De titel daarvan, vertaal je in het Nederlands als “De Golf” en achter dat beeld schuilt de verwachting die Kristin toen al koesterde, namelijk dat er binnen afzienbare tijd een golf van hernieuwde interesse haar land zou overspoelen en dat mensen opnieuw met het traditionele materiaal aan de slag zouden gaan en het naar de actualiteit zouden tillen, zodat nieuwe generaties zouden kunnen beginnen te dansen op de muziek, die de jeugd van hun ouders en grootouders getekend heeft.

In Denemarken lijkt dat, net als bij ons, aardig te gaan lukken en deze plaat komt dan ook precies op tijd. Ze bevat 17 nummers en die zijn haast allemaal door Kristin zelf geschreven. De nummers/dansen werden met vier verschillende bezettingen opgenomen, gaande van een trio van 2 violen en piano over een trio van viool, harmonica en percussie tot een kwintet van viool, bas, piano, harmonica en percussie tot een heus octet waarin sousafoon, flügelhorn, trompet, sax en trombone de viool en de mondharmonica komen aanvullen en uitbouwen tot een Orkest met grote O.

Het repertoire is, zoals gezegd, helemaal in traditionele verpakking gegoten, wat wil zeggen dat je alles hoort dat zich tussen Mars, Polka, Kadril, Sekstur, Firetur en achtkoppeldans bevindt. Wie de traditionele folk genegen is, komt hier dus rijkelijk aan zijn trekken en ik ben zo vrij te geloven dat er echt een nood is aan componisten, die nieuw werk schrijven, dat op de traditie verder bouwt: ook de generaties die na ons komen, hebben recht op hun eigen dansen.

Als één en ander zo vakkundig gespeeld wordt als hier het geval is, zit je helemaal gebeiteld, of je nu gewoon wil luisteren dan wel de hele avond op de dansvloer wil staan. Tel daarbij op dat de composities van Kristine echt gemaakt zijn met veel kennis van en respect voor het verleden en je beseft meteen dat deze plaat aanbevolen is voor iedereen met oor voor traditie.

(Dani Heyvaert)